Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Ιστορίες αντιμνημονιακής τρέλλας. Του Ελληνος ο τράχηλος "Σόρους" δεν υπομένει.



του Γιώργου Σιακαντάρη


Την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε μια ακόμη εκδήλωση του περήφανου φρονήματος ενός μεγάλου τμήματος αυτού του λαού, που εμπνέεται από τις θεωρίες συνωμοσιολογίας, των ψεκασμών, της περίφημης δήλωσης Κίσινγκερ, της κλοπής των φωνηέντων μας και πολλών άλλων παρεμφερών θεωριών. Πριν λίγες μέρες στη Νάουσα έκλεισαν τα σχολεία κατόπιν πρωτοβουλίας του δημάρχου και του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων, γιατί δεν υπήρχε καθόλου πετρέλαιο για να ζεσταθούν τα παιδιά. Ακολούθησε μια πρόταση του ιδρύματος Σόρος για την προσφορά μερικών τόνων πετρελαίου, ώστε να καλυφθούν προσωρινά οι ανάγκες των σχολείων.

Ο πρόεδρος των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων Νάουσας Μανώλης Γαλίτης δήλωσε στην εφημερίδα Μακεδονία, «καταρχήν μας προκάλεσαν εύλογες υποψίες οι λόγοι για τους οποίος ο φιλάνθρωπος αυτός μεγιστάνας σκέφτηκε ξαφνικά το πρόβλημα των σχολείων της Νάουσας. Δεν μας πείθει ότι η προσφορά του είναι ανιδιοτελής. Είμαστε βέβαιοι ότι από αυτή την ‘ευεργεσία’ ο κ. Σόρος αναμένει ανταλλάγματα και δεν θέλουμε τα σχολεία των παιδιών μας να μπουν σ’ αυτό το παιχνίδι», ʼʼτο πετρέλαιο θέρμανσης είναι υποχρέωση του κράτουςʼʼ και γι’ αυτό λέμε ʼʼόχιʼʼ στο ίδρυμα του μεγιστάνα.

Ο υπερήφανος, αδούλωτος, ο μη υποφέρων κανένα κανενός είδους ξένο τράχηλο «ελληνικός λαός» αντιστάθηκε ακόμη μια φορά στους εβραίους, τους καπιταλιστές, τα μέλη της λέσχης Μπίλντεμπεργκ, τους μνημονιακούς προδότες και τους δούλους του καπιταλιστικού συστήματος. Αν βεβαίως η προσφορά είχε γίνει από τον αείμνηστο Τσάβες, τον διάδοχό του Νίκολα Μαδούρο ή τον Πούτιν οι περήφανοι γονείς και κηδεμόνες θα την είχαν ασμένως αποδεχτεί. Δυστυχώς όμως ο Τσάβες αποδήμησε εις Κύριον και δεν πρόκανε να μας στείλει το πετρέλαιο που του ζήτησε ο κύριος Τσίπρας, ο Μαδούρο αναζητεί το χαρτί τουαλέτας που του έκλεψαν οι ιμπεριαλιστές και ο Πούτιν είναι απορροφημένος στο να συγκροτεί τη μεγάλη αντιδημοκρατική Ρωσία της μαφιόζικης επιχειρηματικής τάξης.

Αυτό που κυριαρχεί στο κομματικό και μιντιακό μας σύστημα δεν είναι το δίλημμα Μνημόνιο ή αντιμνημόνιο, αλλά το «Πνεύμα» του ανορθολογισμού. Αν κοιτάξουμε όχι και σε πολύ μεγάλο βάθος θα διακρίνουμε εκπροσώπους του ανορθολογισμού σ’ όλο το φάσμα αυτού του συστήματος.

Αν κανείς παρακολουθεί βραδινές εκπομπές σε παρακάναλα, αλλά και σε εγκυρότερα κανάλια ή τις παρεμβάσεις ακροατών σε μεταμεσονύκτιες εκπομπές, εκεί θα συναντήσει, σ’ όλο του το μεγαλείο, το κόμμα του μαχόμενου κατά των δοσίλογων ορθολογιστών» κόμμα του ανορθολογισμού. Αυτό το κόμμα δεν εκφράζει μόνο την πίστη του σε κάθε είδους αστυνομική εξήγηση των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων, αλλά και τη βαθειά του περιφρόνηση προς τις αρχές της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.

Πριν λίγες μέρες ήρωας αυτού του κόμματος έγινε μια κυρία, η οποία επιτέθηκε στον Υπουργό Εργασίας κύριο Βρούτση, κατηγορώντας τον ως ηθικό αυτουργό που πέθανε το κοριτσάκι από αναθυμιάσεις από μαγκάλι και γιατί υπογράφει τις αποφάσεις με την τρόικα. Αφού τον ρώτησε αν κοιμάται τα βράδια από τις τύψεις του, δήλωσε υπερήφανα ότι δεν τον θεωρεί υπουργό της. Αυτή η παρέμβαση θεωρήθηκε άξια του έπους της Εθνικής Αντίστασης. Θα μείνω μόνο στον θαυμασμό για τη κυρία που δεν αναγνωρίζει τον υπουργό. Ωραία! Το αντιδημοκρατικό κόμμα του ανορθολογισμού πιστεύει ότι η αναγνώριση ενός υπουργού μιας κυβέρνησης, η οποία προέκυψε μετά από εκλογές, είναι θέμα προσωπικής απόφασης. Άμα «γουστάρω» αναγνωρίζω τους δημοκρατικά εκλεγέντες υπουργούς, αν όχι τότε δεν τους αναγνωρίζω. Έτσι ο καθένας γίνεται ήρωας της «άμεσης δημοκρατίας». Και αυτό από τους υποστηρικτές του κόμματος του ανορθολογισμού χαρακτηρίζεται ως μέγιστη δημοκρατική πράξη. Δεν θα ήταν όμως κόμμα του ανορθολογισμού, αν δεν έκανε κάτι τέτοιο.

Σ’ αυτό το κόμμα όμως τοποθετούνται και όσοι δήθεν «μνημονιακοί ορθολογιστές» επιζητούν και άλλα μνημόνια, ταυτίζοντας την καταδίκη του «σπάταλου κράτους» με την ταυτόχρονη καταδίκη όσων θεωρούν ότι η παροχή των στοιχειωδών κοινωνικών υπηρεσιών προς τους πολίτες αποτελεί τον πυρήνα κάθε φιλελεύθερης δημοκρατίας και η παραβίαση αυτού του πυρήνα αποτελεί ύψιστη έκφραση ανορθολογισμού και μέσο προώθησης αντιδημοκρατικών διαθέσεων και αντιευρωπαϊκού πνεύματος.

Όσο αυτός ο τόπος παραμένει δέσμιος της κυρίαρχης ιδεολογίας του ανορθολογισμού, τόσο δεν θα μπορεί να ξεφύγει από ψευτοδιλήμματα του τύπου Μνημόνιο- Αντιμνημόνιο. Ζητείτε επειγόντως το κόμμα του Διαφωτισμού.
Ο Γιώργος Σιακαντάρης είναι κοινωνιολόγος, συγγραφέας, μέλος της συντακτικής επιτροπής της Μεταρρύθμισης

Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

Το μπαλάκι από την Δημ.Αρ.






του Παν. Παν.

Είναι προφανές ότι η ένταση και η διάρκεια της κρίσης δοκιμάζει και θα συνεχίσει να δοκιμάζει όλους τους πολιτικούς χώρους, χωρίς εξαιρέσεις. Τη Δεξιά, την Κεντροαριστερά και την Αριστερά, με πλειοψηφίες, μειοψηφίες, «κινητικότητα», ρήξεις, αποχωρήσεις, ανασυνθέσεις κ. λπ. 
Σ' αυτό το ευρύτερο πλαίσιο, διεξήχθη το Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ. Κατ' αρχάς, επέδειξε ασυνήθιστη αντοχή, καθώς μετά την αποχώρησή της από την κυβέρνηση, από «χαϊδεμένο παιδί» των Μέσων και των πολλαπλών κέντρων εξουσίας μετετράπη, αδίκως, σε «σάκο του μποξ», παρά την υπεύθυνη πολιτική που ασκεί και μετά την αποχώρησή της από την κυβέρνηση. Ο πρόεδρός της, ο κ. Κουβέλης, εξακολουθεί να είναι ο δεύτερος πιο δημοφιλής πολιτικός αρχηγός μετά τον πρωθυπουργό και επανεξελέγη από το Συνέδριο μ' ένα υψηλότατο ποσοστό της τάξης του 82%. 
Αντίστοιχη πλειοψηφία είχε και η κεντρική θέση, που επικυρώθηκε απ' ευθείας από τους συνέδρους, για αυτόνομη κάθοδο της ΔΗΜΑΡ στις ευρωεκλογές, μαζί με μια συμμαχία δυνάμεων μη κυβερνητικών (ΠΑΣΟΚ) καθώς, όπως είπε ο Κουβέλης, «ο τρίτος πόλος ή θα είναι προοδευτικός ή δεν θα υπάρξει». Είναι επίσης σημαντικό που ένα κόμμα ξεκαθαρίζει με συνέδριο τις θέσεις του ως προς τις άμεσες εξελίξεις και τις επιδιώξεις του. Αυτό αλλάζει όλα τα δεδομένα στον «χώρο της Κεντροαριστεράς». Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα και οι αντίστοιχες πιέσεις για κοινή κάθοδο στις ευρωεκλογές ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ έχουν πια εξαντλήσει τη δυναμική τους. 
Το «μπαλάκι» επιστρέφει στο ΠΑΣΟΚ και στους «58», που θα πρέπει τώρα να επανεκτιμήσουν μια κοινή κάθοδο ΠΑΣΟΚ και «58», που ως γνωστόν συναντάει αντιδράσεις και μέσα στο ΠΑΣΟΚ (ως προς τη μορφή και τις επιπτώσεις που θα έχει), αλλά και στον χώρο των «58», καθώς το πλαίσιο «ΠΑΣΟΚ και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις» κάθε άλλο παρά ελκτική προοπτική είναι. 
Υπ' αυτή την έννοια, η ολοκλήρωση του Συνεδρίου της ΔΗΜΑΡ και οι αποφάσεις που πήρε με ευρύτατη πλειοψηφία διαμορφώνουν όρους επανατοποθετήσεων σ' όλο το φάσμα «των μνηστήρων της Κεντροαριστεράς». . . 

panpan@pegasus. gr

Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

Ερώτηση της Δημ.Αρ. για την ΣΕΚΑΠ







Σε συνέχεια προηγούμενης σχετικής ερώτησής μας, η απάντηση της οποίας εκκρεμμεί, επαναφέρουμε τα σημαντικά ζητήματα που προκύπτουν σχετικά με το μέλλον της Συνεταιριστικής Καπνοβιομηχανίας Ελλάδος (ΣΕΚΑΠ Α.Ε.) και των εργαζομένων της.
Από τον περασμένο Ιούλιο, όπου και ολοκληρώθηκε η σχετική διαγωνιστική διαδικασία, η ρωσική εταιρεία Donskoy Tabak JSC κατέχει το 84,54% της ΣΕΚΑΠ, αφού απέκτησε το πλειοψηφικό πακέτο (50,36%) της Συνεταιριστικής Καπνοβιομηχανίας που κατείχε η υπό ειδική εκκαθάριση ΑΤΕ, αλλά και το 34,18% που κατείχε η Συνεταιριστική Ένωση Καπνοπαραγωγών Ελλάδος (ΣΕΚΕ Α.Ε.).
Με τη λήξη του διαγωνισμού και τη μεταβίβαση των μετοχών στην Donskoy Tabak JSC, ανακοινώθηκε από την ΑΤΕ ότι με βάση τους όρους της συμφωνίας «διασφαλίζεται η εξυγίανση και η ανάπτυξη της ΣΕΚΑΠ και διατηρούνται στο σύνολό τους οι θέσεις εργασίας» ενώ ο δεύτερος μεγαλομέτοχος, η ΣΕΚΕ, δήλωσε επίσης ότι από την πλευρά της στους όρους της συμφωνίας συμπεριέλαβε τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας, θέμα για το οποίο εξέδωσε και σχετικό Δελτίο Τύπου.
Στο διάστημα που ακολούθησε, δεν παρουσιάστηκε κανένα επενδυτικό πλάνο. Παρά τις αρχικές δεσμεύσεις, η Διοίκηση μέχρι στιγμής έχει προβεί στη απόλυση 5 εργαζομένων (εκ των οποίων οι 3 είναι τρίτεκνοι), έθεσε σε διαθεσιμότητα 11 εργαζόμενους, μετακινώντας τους στην ΒΙΟ ΑΒΕ (θυγατρική της ΣΕΚΑΠ που, σύμφωνα με δημοσιεύματα, οδηγείται σε κλείσιμο) και προέβη σε μειώσεις μισθών.

Οι εργαζόμενοι, αγωνιζόμενοι για την απρόσκοπτη συνέχιση της λειτουργίας της ΣΕΚΑΠ αλλά και την αξιοποίηση του 100% του υφιστάμενου προσωπικού από το νέο εργοδότη, αρνούνται κατηγορηματικά να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις εργασίας, και ζητούν να καταρτισθεί μια νέα επιχειρησιακή σύμβαση. Σημειώνεται ότι 14 εργαζόμενοι έχουν προσφύγει στη δικαιοσύνη, καταθέτοντας ασφαλιστικά μέτρα για τις απολύσεις και τη διαθεσιμότητα του προσωπικού. 

Δεδομένου ότι:
  • Οι απολύσεις, η διαθεσιμότητα και οι περικοπές μισθών, με σκοπό τη μείωση του μισθολογικού κόστους και τη διασφάλιση της κερδοφορίας της εταιρείας, καταπατούν τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων.
  • Ειδικά για τις μετοχές που κατείχε και μεταβίβασε η ΑΤΕ, θα έπρεπε να έχει γνωστοποιηθεί η συμφωνία καθώς η ΑΤΕ ήταν μια κρατική τράπεζα και τα έγγραφά της είναι δημόσια.

Με βάση τα παραπάνω ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:
  1. Με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή της Donskoy Tabak JSC και ποιο ήταν το συνολικό ποσό που κατέβαλλε για την εξαγορά της ΣΕΚΑΠ;
  2. Τί προβλέπει η συμφωνία πώλησης των μετοχών της ΣΕΚΑΠ που κατείχε η ΑΤΕ, για το μέλλον της εταιρείας και των εργαζομένων;
  3. Σε τιμή πωλήθηκαν και με ποιους όρους οι μετοχές της ΣΕΚΕ;
  4. Υπήρξε μέριμνα από την πλευρά της κυβέρνησης, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων και στην τελική συμφωνία,  για τους εργαζομένους και τα δικαιώματα τους; Τί προτίθεστε να κάνετε για να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας των εργαζομένων, να καταβληθεί το σύνολο των δεδουλευμένων τους και να αποφευχθούν οι απολύσεις;
Κατόπιν τούτων, ζητούμε όπως μας καταθέσετε:
  1. Το σύνολο των συμβάσεων και συμφωνιών που σύναψε το ελληνικό δημόσιο και αφορούν την ιδιωτικοποίηση της ΣΕΚΑΠ.
  2. Το πόρισμα του ειδικού εκκαθαριστή της ΑΤΕ για τη ΣΕΚΑΠ.

Οι βουλευτές που ερωτούν
Ασημίνα Ξηροτύρη – Αικατερινάρη
Κατερίνα Μάρκου
Θωμάς Ψύρρας